Azerbaycan sairlerinin siirleri

Mesaj Sayısı : 734 Rep Puani : 0 Kayıt tarihi : 26/10/10

asiq mirze mehemmed katip garabagi ( susa,1933,-susa,1988)

yüzyıl âşıklarındandır. 1833 yılında Şuşa şehrinde dünyaya gelmiş, 1888 yılında aynı yerde vefat etmiştir. Halk şiirinin çeşitli şekillerinde söy-leyen Kâtip'in elimizde çok az sayıda şiiri vardır. Bu şiirlerini de umumiyetle koşma nazım şekli ile söylemiştir
Sevgilisinin vefasızlığını, kendine bir türlü gel-meyişini "Olsun" redifli koşmasında başarılı bir bi-çimde vermiştir.
Edebî sanatları ve kelimeleri ustalıkla kul-lanabilmiştir.
Kaynak: Sazım Sözüm, Bakı 1978, 55-56

GÖZLERİN

Xumar xumar her terefe baxanda,
Bais olu nahaq qane gözlerin.
Qemze-yi bedmeste aşiq olmuşam,
Rexne sah din-imane gözlerin.

Ruxsarinde5 olan nöqteyi halın,
Bir nöqtedir, onsuz olmaz camalın,
Ne xeta eyledi, xeta maralın,
Saldı bele bi-yabane gözlerin.

Yarımadım yarımdan, yoldaşımdan,
Qerqe verrem seni bu göz yaşımdan,
Ezel aldı eqli huşu başımdan,
İndi qesd eleyib cane gözlerin.

Katib'in ehvalı yasa dönübdür,
Kirpiklerin bir almasa dönübdür,
Qaşın, gözün iltimasa dönübdür,
Rehm elemez natevana gözlerin.

OLSUN

Sevdiyim yar, menden üz döndermisen,
Ne demişem qelbin mükedder olsun.
Şö'le-yi axımdan eşq-i sirabın,
Oda yansın, mene beraber olsun.

Gece gündüz senden fikrim, xeyalım/
Ne ola bir men de senden kam alım,
İnsafın yox, mürverin yox, a zalim,
Sebr elemez mende ne qeder olsun?

Aşiq deyil camalını duymayan,
Neden doyar didarından doymayan,
Sevdiyim, qapına meni qoymayan,
Görüm menim kimi derbeder olsun.

Qurban olum diline, dodağina,
Baş eyerem qaşlarının tağına,
Hansı gece baxsam ter buxağına,
İstemerem o gece seher olsun.

Katib'em uymuşam bir bi-vefaye,
Ömrümü vermişem bad-i faneyes,
Gören bu dünyada men bi-nevaye,
Kim qarğadıın yarın sitemkar olsun

Mesaj Sayısı : 734 Rep Puani : 0 Kayıt tarihi : 26/10/10

Asiq abdullah(XVII.yuzyil)igdir Azerisi

Doğum ve ölüm tarihi belli olmayıp, 17. yüz-yıl âşıklarındandır. Onun hakkındaki bilgileri halk rivayetlerinden ve elimizde bulunan "Cahan ve Abdulla" hikâyesinden çıkarabiliyoruz.
Halk şiirinin 8'li ve İlli şekillerinde başarılı olan Abdullah'ın elimizde "geraylı" ve "goşma'ları vardır. Abdullah, şiirlerinde biraz şikayetçi görünmektedir. Felekten, talihinden, sevgiliden hep şikayet etmiş durmuştur.
Abdullah edebî sanatlardan ustalıkla istifade etmiş olup, onun bazı şiirleri Anadolu sahası ile de parelellik göstermektedir. Bugün Abdullah'ın ha-yatı etrafında teşekkül eden "Cahan ve Abdulla" hikâyesi; Kars, İğdır ve Ardahan gibi illerimiz ile çevresinde sözlü kaynaklarda anlatılmaktadır.Kaynaklan
İnayet Akyüz; İğdır Azerilerinin Halk Edebiyatı Örnekleri, Er-zurum 1968, 84-88; 148, (Mezuniyet Tezi) Paşa Efendiyev, Xalqın Söz Xezinesi, Bakı Î985,240-241

Bülbüller qonub budağa,
Gül qırmızı geyinibdir.
Sevdiyim başdan ayağa,
Al, qırmizı geyinibdir.

Oyun, öyün, könül öyün,
Sineme çekilib düyun,
Sonalar çimecek bugün,
Göl qirmızı geyinibdir.

Ezelden men geldim size,
Mayii oldum ala göze,
Yar qonag gelecek bize,
Yol qırmızı geyinibdir.

Haşa sevdiğim haşa
Deyilenler geldi başa,
Ağ üzünde qoşa qoşa ,
Hal qırmızı geyinibdir.

Cahan töker qanli yaşın,
Yandırdı bağrımın başın,
Çektin Abdulla'nındişin,
Dil gırmızı geyinibdir

GÜL, CAHAN

Seher seher gefil çıxdm qarşima,
Sandım sensen bağçalarda gül, Cahan,
Keklik kimi sen gehgehe çalanda,
Xoşa gelir o sendeki dil, Cahan.

Fatma'nın gözleri, Zöhre'nin qaşı,
Vurubdur sineme yanar ateşi,
Leyli'nin ve'desi, çeşmenin başı,
Mecnun tek gözlerem men de il, Cahan.

Canım qoydum yar yolunda sadağa,
Bal beleşib dile, dişe, dodağa,
Gel köçek, gel köçek serin yaylağa,
Sene qurban olsun bizimle el, Cahan.

Bahar olcag enek gqdek bağlara,
Sağ gezeni sağ yetirer çağlara,
Men çoxdan heyranam sen tek ağlara,
Ağ qabagda eser sonra tel, Cahan.

Abdulla'yam, eşg oduna qalannam,
Malın töker, dost yolunda talannam,
İzin versen men kölgende dolannam,
İl uzunu ollam sene qul, Cahan

Mesaj Sayısı : 734 Rep Puani : 0 Kayıt tarihi : 26/10/10

Asiq Qerib.(XVII_yuzyil)

Hayatı hakkında kesin bilgi olmayıp, 16. yüz-yılın sonu ile 17. yüzyılın başında yaşadığı tahmin edilmektedir. Bugün gerek Anadolu, gerekse Azer-baycan sahasında; hem sözlü, hem de yazılı kay-naklarda bilinmektedir. Halk hikâyeciliği geleneği içerisinde önemli bir yeri olan Aşıq Qerib'in şi-irleri, hecenin 8 ve 11 'li kalıbına göre söylenmiştir. Şiirlerin büyük çoğunluğu, sevgilisi Senem'in yo-lunda geçen maceralara ayrılmıştır.
Âşıq Qerib hikâyesinden öğrendiğimize göre o, Halep'ten Anadolu'ya gelmiş; orada 7 yıl âşıklık yaptıktan sonra tekrar Halep'e gitmiştir.
Aşıq Qerib, yukarıda da belirttiğimiz gibi Azerbaycan âşıkları arasında daha çok, dastanlar -halk hikâyeleri antolojilerine girmiştir. Fakat zaman zaman, az da olsa şiir antolojilerine de gir-miştir.

Asiq Qerib

AĞLARAM
Şikayetim vardır, felek elinden,
Felek, mene düşmen oldun, ağlaram.
Qorxum budur, hesret qalam yarıma,
Felek ile düşmen oldum ağlaram.

Bizim eller dağdır, daşdır, virandır,
Qedir Mövlam, her metlebi verendir,
Bayırda qar, çovğun1, dolu, borandır,
Vetenimden ayrı düşdüm, ağlaram.

İyid odur, öz sinini gizleye,
Ciyerini kabab edib duzliye,
Reva mıdır, Qerib burda gözleye,
Felek ile düşmen oldum, ağlaram

YOX MENİM

Ayrıldım elinden, çixdım gurbete,
Ağlaram, sızlaram, kimsem yox menim.
Qerib deyilib düşdüm dilden dillere,
Ağlaram, sizlaram, kimsem yox menim.

Genç yaşımda terk eyledim vetenin,
Qürbet eller olu, menim meskenim,
Gözü yaşlı, gözü yolda Senem'in,
Ağlaram, sızlaram, kimsem yox menim.

Aşiq Qerib, yanıg yanıg söylesin,
Enib eşgin deryasını boylasın,
Her seni dünyada namlar eylesin,
Ağlaram, sızlaram, kimsem yox menim

Mesaj Sayısı : 734 Rep Puani : 0 Kayıt tarihi : 26/10/10

Alav (tebriz 1924)

Şair Alav ve onun kuşağı, şahlık rejiminin azgın yıllarında edebiyat hayatına atıldı. Şair Se-hend'in dediği gibi, "söz yasak, yazmak yasak, hatta düşünmek de yasaktı."
Alav'ın ateşli ve cesaretli şiiri, bütün bu ya sakları hiçe sayıyor, istibdadın zincirini kırmak için yurdundan, mukaddes ana südünden helâl vatan ekmeğinden, vatanım bayındır görme idealinden güç alıyordu. O, "Güneşli Seher" adlı kitabında diyor ki, "Benim ilham kaynağım, şiirimin tadı, sö zümün tuzu vatanımdır, halkımdır. Elimde yazma, zihnimde yaratıcılık gücü olduğu sürece, halkımın derdini gamını, kaderini, sevincini, gözyaşlarını, tatlı gülüşlerini, kavgasını, zaferini, yıkılıp kalkmasını, düşmanla vuruşmasını, sarsılmaz ida- resini, tükenmez hünerini şiirime konu ed- neceğim."
Bir çok Güney Azerbaycanlı şairde olduğu gibi Alav'ın da şiir dünyasında sözlü halk ede-biyatına, âşık şiirine, özellikle üç telli saza sonsuz bir sevgi vardır. Sazı bir bakıma halkın varlığı, sembolü olarak kabul eden şairin edebî kanaatine göre, kalemin kanatlarının kırıldığı yerde sazın tel-leri dile gelir. Alav, bu tellerde vatanın manevi tel-lerine, şöhretli geçmişine, ümitli geleceğine uygun türküler söylerŞairin "Yanıq Kereni" adlı şiiri bütünlükle bu nağmeler silsilesinin karakteristik özelliklerini taşır.

Ürek yansa qem oduna,
Su sepmeyin, istemirem.
Ateşini söndürmeye -
Çalsın aşıq Yaraq Kerem

Yaşı artık yetmişi geçmiş bu büyük şairin ha-rereti ve coşkunluğu onun son eserlerinde lam bir bilgelikle kaynayıp karışmıştır. Alav'ın yaratıcılığı artık bir birliği yansıtıyor:
Bir parça çörek,
Bir küze su.
Mehebbet dolu ürek.
Bir xırda kerdi çiçek.
Azacıq sevine, istek...
Bir balaca otaq6, Ne'şimi basdırmağa
Bir qarış torpaq istemek
Günahını?
Ya cinayetmi?
Başlıca eserleri:
Heyder Baha'dan Şehriyar'a mektup ve Babek manzumesi, Dumanlı günler, Aysız ge-celer, Güneşli seher, Tebriz, 1981

Ana yurdum, gözel diyar,
Adın verir mene viqar,
Könül ister her bir bahar,
Dağlarında ceyran olum.

Qaçım-qaçum yaylağına,
Ceyranların oylağına.
Mümkün olsa bir dağına,
İcaze ver vulkan olum.

Qartal olum dağlarına,
Meyve olum bağlarına.
Bostanların tağlarına,
Kerdi olum, veryan olum.

Kölge olum ağacına,
Bir daş olum yamacına.
Naxoşların elacına,
Tebib olum, loqman olum.

Qoy kül olum ocağında,
Torpaq olum ocağında,
Torpaq olum ayağında,
En qaranlıq bucağında,
Dincelmeye mehman olum.

Nurtek menim gözümdesen,
Dilimdesen, sözümdesen.
Dost-aşina özümdesen,
Qoy bağında bağban olum.

İcaze ver, ana veten,
Sazaq olum fezanda men.
Qarış-qarış, kövşen-kövşen,
Çöllerinde veylan olum

Alışaraq eşqide men,
Alov oldum, ana veten.
Saçlarıma düşübdü den,
Eşqinle qoy cavan olum

Mesaj Sayısı : 734 Rep Puani : 0 Kayıt tarihi : 26/10/10

Abdulkadir Meragi

Hoca Abdülkadir İbn Gaybi Hafız Meragî; dâhi bir musikî teorisyeni, şarkıcı, şair ve res-samdır. Musikî sahasında Sefieddin Urmevi'nin halefi idi. Güzel ud çaldığı da söylenir. Bir çok yeni tasnifler yaratmıştır. 1353 yılında doğmuş olan Abdülkadir, 1435 tarihinde Herat'ta taun has-talığından ölmüştür. O, bazen Tebriz'de Şeyh Üveys'in; bazen Semerkant'ta Timur'un; bazenTebriz'de Miran Şah ve Halil Sultan'm; bazen de Herat'ta Şahruh'un sarayında bulunur; hürmet ve saygıyla karşılanır. "Megasid'ül-Elhan", "Camey'ül-Elhan", "Kenz'ül-Elhan" başta olmak üzere pek çok eseri vardır. O, aynı zamanda Sefieddin Ur-mevi'nin yazdığı "Edvar" adlı eseri de tercüme ve şerhetmiştir. Azerî Türkçesiyle yazdığı bir şiirini buraya alıyoruz.

Ey can-i cahan, behr-i sefa, bizni unutma,
Vey mâh cebin, mehr-liqâ bizni unutma,

Heqden dileyür can ü könül ömrün uzağı,
Virdim budurur sübh ü mesâ: bizni unutma.

Ol dem ki, şehâ, verse yüzün hüsn zekâti,
Ger olmiye hâzır bu gedâ, bizni unutma.

Ayrılmadı canım qılıc ile eşiqinden,
Ger çerx-i felek qıldı cüda, bizni unutma.

Vardır keremünden bu qeder bizge teveqqe,
Ger saldu cüda bizni qezâ, bizni unutma.

Biz ömrünü ez Heq dilerüz çün be duâha,
Sen eyş qıl ü rûh-fezâ, bizni unutma.

Hicran qıladur her nefesi sinemi mecruh,
Bir qıl bu cerâhetğe deva, bizni unutma.

Mesaj Sayısı : 734 Rep Puani : 0 Kayıt tarihi : 26/10/10

Muhammed füzuli.."meni candan usandırdı

meni candan usandırdı cefadan yar usanmazmı
felekler yandı ahımdan muradı şemi yanmazmı?

Qamu bimarine canan devayi derd eder ehsan
niçin qılmaz mene derma meni bimar sanmazmı?

Qamim pünhan tutardım men dediler yare qıl rövşen
desem o bivefa bilmem inanarmı inanmazmı?

şebi hicran yanar canım töker qan çeşmi giryanım
oyadar xelqi efğanım qara bextim oyanmazmı?

Degildim men sene mail sen etdin eqlimi zail
mene ten eyleyen qafil seni görcek utanmazmı?

F ü zu l i rindü şeydadır hemişe xelqe rüsvadır
sorun ki bu ne sevdadır,bu sevdadan usanmazmı?
Q a r a b a ğ bizimdir,her zaman da bizim olacaq!

Bir milletik,iki dövlet-azerbaycan türkiye.

Muhammed füzuli.."meni candan usandırdı"

Gülnare.."get"

yaralı xesteyem yardıma möhtac
yarama melhemin yoxundursa get
qelbimde ateşli sevgi var amma
bu odda yanmaqdan qorxursansa get.

Sevirem söyledim seni sevende
seninse sözlerin qalıbdı sende
daşdan heykel kimi durma önüde
deyecek bir sözün yoxundursa get.

Gözü yad bakışlar görür gözünde
bilirem bu günah deyil gözünde
senin eqidende senin özünde
ahde sadakatin qalmayıbsa get.

Bir yola çıxırıq hayat adında
bu yolda olacaq qar da boran da
daha başlamadan yolun başında
bir addım atmadan yoruldunsa get.

Bu yolu sonadek gedeceyem men
dostlardır ümidim tek deyilem men
deyirler en sonda ümiddir ölen
sen menim ümidim deyilsense get,
sene qal demirem,gedirsense get...

Gülnare.."get"

Bahtiyar vahabzade.."azerbaycan-türkiye

bir ananın iki oğlu
bir amalın iki qolu
o da ulu bu da ulu
azerbaycan türkiye!

Dinimiz bir dilimiz bir
ayımız bir ilimiz bir
eşqimiz bir yolumuz bir
azerbaycan türkiye.

Bir milletik iki dövlet
eyni arzu eyni niyyet
her ikisi cumhuriyyet
azerbaycan türkiye.

Birdir bizim her halımız
sevincimiz melalımız
bayraqlarda hilalımız
azerbaycan türkiye.

Ana yurdda yuva qurdum
ata yurda könül verdim
ana yurdum,ata yurdum
azerbaycan-türkiye!!!

Mesaj Sayısı : 734 Rep Puani : 0 Kayıt tarihi : 26/10/10

nüsret kesemenli..biri vardı biri yox.

olan olub keçen keçib belke de
indi daha kövrelmeyin yeri yox
ömrüm boyu bele gelib menimki
evvelinden biri vardı biri yok.

Uzaqdaydı men isteyen ocaqlar
üreyimden gelib keçdi sazaqlar
atalıydı analıydı uşaqlar
bizim evde biri vardı biri yox.

Gözlerime doldurmuşam yağışı
bir köynekde çıxarmışam men qışı
şalvar köynek geyinirdi tay tuşum
mende ise biri vardı biri yox.

Qelbim yandı ilk sevgimden eşqimden
dara düşdüm el ummadım heç kimden
meclislerde can deyib can eşiden
dostlarımın biri vardı biri yok.

üzüm güldü telebeyem deyende
sıxılırdım dost penceyi geyende
müellimle dil tapa bilmeyende
qiymetimin biri vardı biri yok.

Uzaq gezdi emi,dayı,bibiler
söz arası mene evlen dediler
nişan üçün iki şey istediler
mende ise biri vardı biri yox.

Vaxt gelecek bu günü göreceksen.
çox sualla gözünü döyeceksen
vaxt gelecek sen özün deyeceksen
deyeceksen "biri vardı biri yox"

Mesaj Sayısı : 734 Rep Puani : 0 Kayıt tarihi : 26/10/10

Bəxtiyar Vahabzadə şerləri..

Qorxu kölgəsinə sığınmış bu gün
Sədaqət, diyanət, məhəbbət, Allah.
Yalan hakim olub, böhtan gözətçi,
Çürüyür zindanda həqiqət, Allah.

Əyri əyriliyi yeridir daşa,
Keçib əyrilikdə hamıdan başa.
Doğru həsrət qalıb isti bir aşa,
Görən hara gedir bu millət, Allah.

Həftələr dəyişdi, günlər dəyişdi,
Tərəflər dəyişdi, yönlər dəyişdi.
Qiblələr dəyişdi, dinlər dəyişdi,
İtə ot verilir, ata ət, Allah.

Ünvanı dəyişib rəzalətin də,
Qaymaq da satılır şor qiymətində.
İndi sədaqətin səltanətində,
Əyləşib hökm edir xəyanət, Allah.

Ha çığır, ha bağır, yalan ayılmaz,
Yaxşını yamandan ayıran olmaz.
Satsan, üzünə də baxan tapılmaz,
Necə ucuzlaşıb ləyaqət, Allah.

Yalanlar həqiqət qiyafəsində,
Yeklər cövlan edir şeş xanəsində.
Oğrular, əyrilər zəmanəsində,
Əyrilik sayılır, fərasət, Allah.

Dünyanın

Baş çıxarmaq həm çətindir, həm asan
İblisindən, mələyindən dünyanın.
Adəm satdı bir buğdaya cənnəti,
Tora düşdü kələyindən dünyanın.

Nə gözəldir, ürək geniş, söz açıq,
Yaşamadım bir sevdamı yarımçıq.
Əzab adlı dəyirmandan narın çıx,
Keçəcəksən ələyindən dünyanın.

Arzum üçün mələyən bir cüyürdüm,
O təpədən bu təpəyə yüyürdüm.
Niyə qorxum kəfənindən?
Nə gördüm
Beşiyindən, bələyindən dünyanın?

Ey Bəxtiyar, zaman ömrü əridər,
Ölümümüz axan vaxta borc ödər.
Arxasınca palaz kimi sürüdər
Bərk yapışsan ətəyindən dünyanın

Deyilmi?...

Ömür başdan-başa, beşikdən-qəbrə
Həyat sevinci, qəmi deyilmi ?
Ölüm bir ömürlük iztirabların-
Ağrının, acının cəmi deyilmi ?

Mənəvi dünyaya qalxıb ucalmaq
Qanadlı duyğuya qismətdir ancaq.
Beləysə, ömürdən, gündən kam almaq
Hər kəsin arzusu, kamı deyilmi ?

Keçir məqamlar da gündə yüz əldən
Hansı gizli əldir pozan, düzəldən.
Sənin güvəndiyin dənya əzəldən
Əkilən, biçilən zəmi deyilmi ?

Ayaqlar altında yer oldu tapdaq,
Sirrini, məğzini bilmədik ancaq.
Tapdıq etdiyimiz bu qara torpaq
Əbədi mənzilin damı deyilmi ?

Damımız üstündə gəzər, hey gəzər,
Hərə ürəyincə bir mənzil bəzər.
Torpağı sormaqdan etmədik həzər,
Bu da ağlımızın kəmi deyilmi ?

Ötəri mənzildə qədər hökm edər,
Kimimiz bal içər, kimimiz zəhər:
Əbədi mənzildə hamı - bir nəfər,
Bir nəfər özü də hamı deyilmi ?

Ağıl başqa, ürək başqa

Bir-birinə bənzəsə də,
Yel başqadır, külək başqa.
Ətri də xoş, rəngi də xoş
Gül başqadır, çiçək başqa.
Hər diki yoxuş bilmə, gəl,
Hər meyi meyxoş bilmə, gəl.
Hər uçanı quş bilmə, gəl
Quş başqadır, böcək başqa.

Hər dərdinə ortaq mənəm,
Hər ağrını tən bölənəm,
Sən çəkənsən, mən gələnəm
Gəmi başqa, yedək başqa.

Haqqın yolu-öz yolumdur,
Əyilməyən düz yolumdur,
Xeyirlə şər sağ - solumdur
Şeytan başqa, mələk başqa.

Bir diləyə mən calandım,
Gah qazandım, gah talandım,
Ömrüm boyu haçalandım
Ağıl başqa, ürək başqa.

Dilək oldu mənim adım,
Pərvazlandı qol-qanadım,
Ҫatmadı səbrim, inadım
Әməl başqa, dilək başqa.

Təklik

Xəyal gah dağdadır gah da aranda
Gah göyə yüksəlir, gah enir insan.
Otaqda 1 saat tək oturanda,
100 ilin dərdiylə yüklənir insan.

Elə bil divarlar gəlir üstünə
Qulağın səslənir, qəlbin döyünür.
Alışıb yanırsan sən öz tüstünə,
Nidalar gözündə suala dönür.

İnsanı tez yorar düşüncələr də,
Verib nəfəsini dərd udar insan.
Özündən başqası olmayan yerdə,
İnsan olduğunu unudar insan...

Bir günəş bəs edər, pərişan olma,
Sənin yüz Kür qədər göz yaşın olsa.
Min dərd hücum etsə, könül, sıxılma,
Bir nəfər dərd bilən sirdaşın olsa.

Dünyaya gəlmədik biz əbəs yerə,
İnsanıq insan da bizə gərəkdir.
Bağatək qınına çəkilənlərə
Ürək nə gərəkdir, dil nə gərəkdir.

Çay çaya qovuşmaz sular daşmasa,
Ulduzun ulduzla ünsiyyəti var.
Göydə buludlar da qoşalaşmasa
Nə ildırım çaxar nə yağış yağar.

Yol tapa bilərmi saz ürəklərə,
Mizrab asta-asta telə dəyməsə?
Çıxarmı qönçədən tək bircə kərə,
Bülbülün nəfəsi gülə dəyməsə?

Öz el-obasını tərk etdiyindən
Tək-tənha dolanır bayquş bu gün də.
Kolların dibində tək bitdiyindən,
Boynu bükük olur bənövşənin də.

Od vurmasa qabda su daşa bilməz,
Quş da tək qanadla dağ aşa bilməz.
Kösöyün ikisi çöldə də yanar,
Biri ocaqda da alışa bilməz.

Qəlbimdə min sözüm, min söhbətim var,
Mən deyim, siz deyin, dil yorulmasın.
Yığılın, yığılın başıma dostlar,
Mənim bir günüm də sizsiz olmasın.

Dostların qəlbidir yurdum, məskənim,
Ürəkdə bir nisgil gərək olmasın.
Sağlığım bir yana, a dostlar, mənim;
Soyuq məzarım da heç tək olmas

Yaman darıxmışam...

Yaman darıxmısam səninçün,yaman!
Mən əsir düşmüşəm öz istəyimə.
Nifrəti gizlətmək asandan asan
Sevgini gizlətmək mahalmış,demə!

Haraylar yüksəlir könüldən yenə,
Bu necə haraydı,bu necə haydı?
Öhdəmdən gələrdim...Gözüm üzünə
Qulağım səsinə darıxmasaydı...

Yaman darıxmışam...Bu nədir yenə
Ağlım sağa baxır,ürəyim sola.
Ürəyim dönübdür göy göyərçinə
Qonub sən gedəli sən gələn yola.

Yaman darıxmışam...Hər axşamçağı
Arzumu günəşin telinə sardım.
Mənimlə olsaydı,mən darıxmağı
Zamana ən uzun ölçü sanardım...

Yuxuma gəlmişdin...Qısıldıq küncə
Danışdıq...Yel əsdi...Dağıldı dərd-qəm.
Kölgəyə dönmüşdüm,səni görüncə
Sənin işığında yox oldu kölgəm..

Mesaj Sayısı : 734 Rep Puani : 0 Kayıt tarihi : 26/10/10

Cabir Novruz.EŞQ, MƏHƏBBƏT YAŞAYIRSAN...

Nə zaman ki, rast gəlirəm bir-bir qoşa gəzənlərə,
Bir-biriyçin yerdən çiçək, göydən ulduz üzənlərə,
Sevgi üçün hər cəfaya, hər əzaba dözənlərə
Düşünürəm bu cahanda müqəddəslik yaşar hələ
Eşq, məhəbbət yaşayırsa tükənməyib bəşər hələ.

***

Qoca olsun, cavan olsun, zərrə qədər fərqi yoxdur,
Kim ki, tənha yaşayırsa ruhu yoxdur, qəlbi yoxdur.
Xilqət üçün eşqdən böyük himn yoxdur, şərqi yoxdur,
Kafiri də sevən olsa, açar, gözəlləşər hələ
Eşq, məhəbbət yaşayırsa tükənməyib bəşər hələ.

***

Onun üçün nə millət var, nə qanun var, nə sərhəd var,
Ayaqları sayalıdır, onda xeyir-bərəkət var.
O cahanda hökmransa ədalət var, hürriyyət var,
O yox isə müdrik şəxslər ləyaqətdən düşər hələ,
Eşq, məhəbbət yaşayırsa tükənməyib bəşər hələ.

***

Onun adı çəkiləndə Əsli, Kərəm yada düşür,
Leyli, Məcnun yada düşür, dərd-ələm yada düşür.
Füzuli tək yanar ürək, sirli aləm yada düşür,
Onu məğlub etməyiblər nə bir zülm, nə şər hələ,
Eşq, məhəbbət yaşayırsa tükənməyib bəşər hələ.

***

Onu nə var, nə də zinyət əvəz edir bu dünyada,
Nə bir sərvət, nə bir qüdrət əvəz edir bu dünyada.
Məhəbbəti, tək məhəbbət əvəz edir bu dünyada,
Ondan qeyri-dəyərsizdir min cür ləli-gövhər hələ,
Eşq, məhəbbət yaşayırsa tükənməyib bəşər hələ.

***

Sən ona can vermisənsə, verəcəkdir o sənə can,
Qanımızda, canımızda çağlayır o ölənəcən.
Axırıncı nəfəsəcən, əzrayılı görənəcən,
Bizlər gəldi-gedəriyik o əbədi yaşar hələ,
Eşq, məhəbbət yaşayırsa tükənməyib bəşər hələ.

GECİKMİŞ MƏHƏBBƏT.

Sən gizli gəlmisən ömrümə inan.
Bu gizli eşq ilə yaşayacağam
Dünyanın ən ağır yükü sayılan,
Gecikmiş məhəbbət daşıyacağam.
Sən mənim ömrümdə açan çiçəksən.
Onu ürəyimdə bəsləyəcəyəm.
Sən məni heç zaman görməyəcəksən
Mən səni hər zaman gözləyəcəyəm
Uzaqdan göz qoyub gözünə sənin
San ki görəcəyəm Allahımı mən.
Düşüb qarış - qarış izinə sənin
Əzbərləyəcəyəm yollarını mən
Səni zərə - zərə kəşf edəcəyəm
Səni milyon kərə kəşf edəcəyəm
Hər günü adınla başlayacağam
Hər günü adınla bitirəcəyəm.
Səni röyalarda oxşuyacağam
Səni xəyallarda itirəcəyəm.
Sən məni heç zaman duymuycaqsan
Mən bütün ömrünü izləyəcəyəm
Sən mənə məhəldə qoymayacaqsan
Mən səni həmişə səsləyəcəyəm.
Hər gün mənim üçün doğulacaqsan,
Hər gün mənim üçün yox olacaqsan,
Mənim sevincim də sən olacaqsan
Mənim kədərim də sən olacaqsan.
Mən sənin adına hər saat, hər an,
Qəlbimdə məktublar yollayacağam.
Sən heç vaxt fikrimdən çıxmayacaqsan,
Mən heç vaxt yadında qalmayacağam.
Beləcə həsrətlə qalacağam,
Keçib hər alovdan, keçib hər oddan,
Böyük əzabından şad olacağam,
Sən mənə həyatda ən doğma adam,
Mən sənə yaddan da yad olacağam,
Sən ömr edəcəksən ayrı adamla,
Mən kiməm, nəçiyəm bilmiyəcəksən
Bir gün bu dünyadan sənin adınla,
Köçüb gedəcəyəm bilmiyəcəksən.....

alinti

» Azerbaycan Masalları-Azerbaycan Nağılları
» Türkçe - Azerbaycan Lüget
» Azerbaycan Türk Edebiyatı